Księga Ezechiela należy do prorockich ksiąg Starego Testamentu. Bardzo dokładnie i niezwykle emocjonalnie opisuje sytuację wygania do Babilonu, z jaką zmagał się „naród wybrany”. Głosi, że Bóg jest święty, a Jego naturę opisuje Chwała, Duch i Słowo.
Ezechiel – prorok większy
Autorem księgi jest jeden z czterech proroków większych – Ezechiel.
Data i miejsce jego urodzenia nie są znane, aczkolwiek wiadomo, że pochodził z rodziny kapłańskiej i mieszkał prawdopodobnie w Jerozolimie.
Ezechiel był kapłanem niezwykle zaangażowanym w życie polityczne i religijne Izraela.
W 597 r. p.n.e. uprowadzono go do Babilonii. Ani data, ani miejsce jego śmierci są nieznane.
Według Pseudo-Epifaniusza Ezechiela zabił pewien przywódca ludu, któremu wyrzucał bałwochwalcze postępowanie.
Prawdopodobnie w 592 r. p.n.e. Ezechiel miał wielką wizję, w której ujrzał rydwan Boży i w tym samym czasie został powołany na proroka.
Zrozumiał, że Bóg jest uniwersalny, znajduje się w każdym miejscu na ziemi.
Dlatego też stał się człowiekiem w pełni oddanym Słowu Bożemu.
Niezmiennie uważał, że jest stróżem Izraela.
Nawet na wygnaniu twierdził, że jest prawdziwym duszpasterzem, którego posługa oraz cierpienie miały stanowić znak dla Izraelitów.
Księga Ezechiela jest jego dziełem, które zredagował jeszcze przed powrotem z niewoli babilońskiej.
Na przełomie XIX i XX wieku niektórzy, np. K. Jespers interpretowali proroctwa Ezechiela jako działania charakterystyczne dla osoby chorującej na schizofrenię.
Księga Ezechiela – struktura
Księgę Ezechiela powstała w latach 593-571 p.n.e. i właśnie z tego okresu wydarzenia opisuje.
Została napisana głównie prozą w języku hebrajskim.
Ma dobrze uporządkowany chronologicznie i logicznie tekst, który niestety do dziś przez zniszczenia trudno jest zrekonstruować i przywrócić do pierwotnego stanu.
Nazywana jest zbiorem wyroczni – gróźb i obietnic oraz symbolicznych wizji.
Znajdują się tu także liczne pouczenia objaśniające różnorodną tematykę religijną oraz przypowieści, które dotyczą Izraela z perspektywy niewoli babilońskiej.
W Księdze Ezechiela można wyodrębnić cztery struktury, z których każda obejmuje poszczególne rozdziały.
Struktura I. to powołanie Ezechiela na proroka, wyrocznia sądu dotycząca sprzeciwu królestwa Judy oraz proroctwa dotyczące ruin Jerozolimy (rozdziały 1-24).
Struktura II. to proroctwa i wyrocznie sądu Bożego przeciwko obcym narodom (rozdziały 25-32).
Struktura III. to nawoływanie Izraelitów do odwróceniu się od grzechów oraz ich odnowie (rozdziały 33-39).
Struktura IV. to wizje odnowionego Izraela – świątyń, kultu i ziemi (rozdziały 40-48).
Wielkie wizje
Księga Ezechiela zawiera opis czterech wielkich wizji.
Wizja pierwsza dotyczy rydwanu Jahwe (rozdział 1,1-30).
Proroctwo Ezechiela dotyczy niecodziennego pojazdu, w którym postać otoczona jasną poświatą (Jahwe) opuszcza świątynię, aby przenieść się wraz ze swoim ludem do Babilonii.
Ten dziwny pojazd prowadzą istoty, które mają cztery oblicza – lwa, wołu, człowieka i orła.
Wizja druga to wizja grzechów Jerozolimy (rozdziały 8-11).
To tutaj opisano porzucenie przez Izraelitów swojej religii.
Hołd oddawano słońcu, kananejskiej bogini Astarte oraz zwierzętom.
Wizja trzecia to wysuszone kości (rozdziały 37,1-10 i 37,11-14), gdzie opisane jest proroctwo dotyczące wskrzeszenia zmarłych, kiedy nadejdzie dzień Sądu Ostatecznego.
Wizja czwarta to nowa Jerozolima (rozdział 40), w której opisano idealną, nową świątynię, do której powraca Bóg.
Najważniejsze pojęcia i cytaty
W Księdze Ezechiela znajdziemy dwa bardzo ważne pojęcia, które zmieniają sposób interpretowania Pisma Świętego.
Pierwsze z nich to Syn Człowieczy rozumiany w dwojakim znaczeniu – jako charakterystyczny dla tej księgi zwrot mówienia o człowieka albo ludzkości oraz jako postać Mesjasza, prawdziwego zbawiciela i przedstawiciela sądu Bożego.
Drugie pojęcie to Chwała Boża, która oznacza naoczne objawienie się Boga przed narodem.
Chwała Boża jest czymś niezwykle ważnym i znaczącym dla wszystkich ludzi dążących do zbawienia.
Kluczowe dla Księgi Ezechiela są pierwsze wersety nawiązujące do powołania Ezechiela na proroka i proroctw dla narodu:
„I rzekł do mnie: Synu człowieczy! Posyłam cię do synów izraelskich, do narodu buntowników, którzy zbuntowali się przeciwko mnie, zarówno oni jak i ich ojcowie odstąpili ode mnie i odstępują aż do dnia dzisiejszego. Do synów o zuchwałej twarzy i nieczułym sercu- do nich cię posyłam, a ty mów do nich: Tak mówi Wszechmocny Pan. A oni- czy będą słuchać, czy nie- bo to dom przekory- poznają, że prorok był wśród nich (2,3-5)”.
„I doszło mnie słowo Pana tej treści: Synu człowieczy, prorokuj przeciwko pasterzom Izraela, prorokuj i powiedz im: Pasterze! Tak mówi Wszechmocny Pan: Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie paśli! Czy pasterze nie powinni raczej paść trzody? Mleko wy zjadacie, w wełnę wy się ubieracie, tuczne zarzynacie, lecz owiec nie pasiecie. Słabej nie wzmacnialiście, chorej nie leczyliście, skaleczonej nie opatrywaliście, zbłąkanej nie sprowadzaliście z powrotem, zagubionej nie szukaliście, a nawet silną rządziliście gwałtem i surowo (34.1-10)”.
Poza tym znajduje się w niej wiele ważnych i aktualnych treści, jak np.:
„Umrze tylko ta osoba, która grzeszy. Syn nie ponosi odpowiedzialności za winę swego ojca ani ojciec – za winę swego syna (18,20)”.
Lub:
„I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała (36,26)”.
Prorockie nawoływanie do pokuty
Księga Ezechiela została napisana przede wszystkim dla nieprawego pokolenia, które było całkowicie pozbawione nadziei.
Prorocza służba Ezechiela miała za zadanie odkupić grzechy narodu, nawoływać go do pokuty, doprowadzić do powrotu z drogi zła i grzechu na drogę dobra i czystego serca.
Wykonaniu tego zadania miały służyć liczne prorocze ostrzeżenia na temat ich przyszłości.
Ezechiel nauczał, że najważniejsze jest przekazywane przez ludzi Słowo Boże, które nigdy nie zawodzi.
Głosił, że Bóg jest największą świętością, jest obecny wszędzie, dlatego też należy go wielbić w każdym miejscu.
Szczególnie naród pozbawiony nadziei powinien zdawać sobie sprawę z Bożej suwerenności i obecności.
Jeżeli ktokolwiek pragnie Bożych błogosławieństw, musi być wobec Niego posłuszny i cierpliwie czekać na nadejście królestwa Bożego.
Ezechiel nawołuje, aby przeciwstawiać się zły, nie czynić złych rzeczy, ostrzegać ludzi słabych przed upadkiem i w każdej chwili doceniać obecność i Bożą świętość, dzięki czemu będziemy doświadczać prawdziwej relacji z Jezusem Chrystusem.
Księga Ezechiela kupisz tutaj kliknij
E-BOOK Księga Ezechiela kupisz tutaj kliknij
